De wet van Parkinson of waarom we altijd alles uitstellen

Management Consultants zijn altijd druk. Vergaderen met klanten, presentaties voorbereiden, rapporten afmaken, netwerken, we hollen van het één naar het ander. Maar eerlijk is eerlijk, de activiteiten variëren door het jaar heen. Met drie of vier opdrachten naast elkaar is onze agenda volledig gevuld. We klagen daar graag over tegen collega’s

maar eigenlijk is dit best prettig omdat het ons naar een productiviteit stuwt die we vooraf niet voor mogelijk hadden gehouden.

Logischerwijs zou je dus verwachten dat we relatief veel tijd hebben als we maar met één opdracht tegelijk bezig zijn maar de ervaring is anders. Dit fenomeen is voor het eerst formeel beschreven door Cyril Northcote Parkinson in een inmiddels beroemd artikel in de Economist in 1955. Gebaseerd op zijn ervaringen in de Britse publieke sector suggereert hij dat “werk zich uitbreidt tot het alle ervoor beschikbare tijd vult”. Een halve eeuw later staat deze opmerking bekent als de wet van Parkinson en heeft deze zich bewezen in talrijke situaties.

Met respect voor elke observatie, zou ik de als fysicus (door opleiding) de wet van Parkinson niet direct op hetzelfde niveau willen zetten als de wetten van Newton, Kepler en Einstein. In tegenstelling tot de natuurwetten, kan de wet van Parkinson omzeild en in ons voordeel gebruikt worden. De eenvoudige manier om dat te doen is ’time-boxing’ maar het valt niet mee om je eigen brein te foppen. De wetenschap dat er meer tijd is zorgt toch weer voor meer inspanning om een taak af te ronden. Dus ben ik begonnen om meer activiteiten te plannen in relatief rustige periodes om daarmee de productiviteit te verhogen. Omdat “de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens” werkt het voor mij niet om mijn takenlijst uit te breiden. Voor mij werkt het alleen als ik expliciet toezeggingen doe aan derden omtrent activiteiten en deliverables. Dus als er een windstilte dreigt in mijn agenda ga ik erop uit om nieuwe dingen op te zoeken. Aan meer project tegelijk werken is veel leuker dan één project alle beschikbare tijd te laten vullen.

De observatie van Parkinson is correct maar alleen van toepassing als je het laat gebeuren.